In Mijn Groeiverhaal deel ik met jou de weg die ik aflegde van depressie naar lekker in mijn vel zitten. Met vandaag deel #2 In Den Beginne.
Mijn Groeiverhaal
#2 In Den Beginne
#2 In Den Beginne
Gordijnen En Billboards
Mijn leven tijdens de regeerperiode van Keizerin Yzma (zoals ik mijn depressie noemde – lees ook dit bericht) was zwaar, donker en eenzaam.
Maar hoe was ik voordat zij de regie overnam?
Want natuurlijk ben ik niet depressief geboren 🤷🏼♀️ Maar er moet iets zijn geweest waardoor Yzma kans zag de troon te bestijgen…
Ik vind het bijna onmogelijk om de vraag hierboven te beantwoorden, want Keizerin Yzma hangt als een verduisterend gordijn tussen haar en alles wat ervoor was.
Alsof ik niet meer naar het goede mag kijken voordat het slecht werd. Omdat ik nooit mag vergeten dat het slechte bestond…
Opeens besef ik me dat het menselijk brein gewoon zo werkt: leuke dingen zijn prima, maar alle nare dingen worden vergroot.
Zo verdwijnen leuke herinneringen als verlepte kartonnen onderzettertjes bij het grofvuil, terwijl nare herinneringen in billboardformaat de binnenkant van ons brein beplakken.
Ik schuif het verduisterende gordijn aan de kant en daar staat meteen de eerste mooie herinnering:
Panda ❤
Mijn eerste en ware liefde. In de achtertuin op een zonnige dag opende ik een doos waar ze in zat. En vanaf toen waren we gelukkig samen.
Want mijn kindertijd was allesbehalve zwaar, donker of eenzaam.
A good life is
a collection of
happy memories
• Denis Waitley •
#2 In Den Beginne
Vrolijk Meisje
Voordat Yzma toesloeg was ik een heel vrolijk meisje.
Ik had veel vriendjes en speelde vaak buiten.
Op de basisschool ging het hartstikke goed: ik haalde hoge punten en was “het stuudje” van mijn klas.
In groep 3 was ik zelfs eventjes populair.
Ja! IK!
(Ik kan het zelf ook nog steeds niet geloven. Het was na een jaartje ook weer voorbij, overigens.)
Later werd ik weleens uitgescholden voor “spook” vanwege mijn lichte huidskleur en lange blonde haren, maar dat was zomaar een enkele keer.
En oké, in groep 7/8 werd het schelden iets chronischer en had ik vaker ruzie met het handjevol andere meisjes in mijn klas.
Toch was het nog steeds niets om me zorgen over te maken… Toch?
Had ik dat maar wel gedaan.
Want met deze “onschuldige” pesterijtjes vond Yzma een kier om mijn leven binnen te sluipen.
Hoe vrolijk ik van nature ook was (en ben!), mijn zelfbeeld was van diezelfde nature niet zo bijster hoog…
En juist door deze nare opmerkingen die, hetzij dan af en toe, mijn kant op werden gegooid, liep dat zelfbeeld steeds meer deukjes op.
Waardoor het in de brugklas supermakkelijk finaal uit elkaar knalde en Yzma vrij spel kreeg.
Whatever is in me
is stronger than
what is out there
to defeat me
• Caroline Myss •
Een depressie sluipt je leven binnen.
Zonder dat je het weet, worden je dagen steeds een beetje zwaarder, donkerder en eenzamer.
Maar het gebeurt zo subtiel, dat je het niet doorhebt. Tot het te laat is.
Gelukkig kun je er wat aan doen.
Dit is mijn verhaal en hoe ik het heb aangepakt lees je beetje bij beetje in toekomstige Mijn Groeiverhalen.
Want een depressie verlaat je leven zoals hij binnenkomt: stil en geleidelijk.
Vecht jij met depressieve gevoelens? Dan raad ik je aan hulp te zoeken via je huisarts.
Dat is namelijk wat ikzelf ook deed.
Maar dat is een mooi verhaal voor later 😉
Ongelooflijk hoe je prille leven is veranderd, de glanzende appel met onderliggende bruine plekjes van al die pesterijen. Zeer herkenbaar. Ik viel altijd buiten de groep. Mooi en dierbaar om dit te mogen lezen 😘
Het is heel gek, want ik dacht altijd dat het gebeurde vanaf dat ik naar de middelbare school ging. Maar door dit op te schrijven, realiseerde ik me dat het daarvoor al niet helemaal goed liep en er al deukjes waren gekomen nog voordat ik een brugpieper werd.