Wekelijkse Opsteker
Perfect Bestaat Niet
Schoonheid vergaat. Of niet? Zo kwam ik er jaren later achter dat ik als tiener eigenlijk heel mooi was – al zag ik het toen natuurlijk niet zo en was ik veel meer bezig met “perfect” zijn. Speciaal voor iedereen die zichzelf lelijk vindt/vond omdat anderen dat vonden deze Wekelijkse Opsteker • Perfect Bestaat Niet.
Wekelijkse Opsteker
Perfect Bestaat Niet
Een tijdje terug vond ik een oude schoolfoto van mezelf waarop ik 14 was.
Een stortvloed aan herinneringen overviel me.
Ten eerste dat stomme fotobusje waar we één voor één in moesten kruipen 🙈
Ten tweede dat gammele bankje waar we op moesten zitten.
En ten derde het gelach van mijn medeleerlingen.
Want op de middelbare school ging er bijna geen dag voorbij zonder dat iemand me uitschold: “Wat ben jij lelijk!”
Zonder het te willen of te beseffen, geloofde ik hen steeds meer.
Ik was niet perfect en paste niet in hun plaatje – ik was een schande!
Niets aan mij klopte of voldeed aan de eisen.
Gek genoeg, toen ik mijn oude pasfoto vond, kon ik alleen maar denken: wat was ik toen mooi.
Lang, dun, blond haar, blauwe ogen. Gave huid! (Ik zou er nu bijna een moord voor doen.)
Aan die foto (en mijn veertienjarige uiterlijk) kan ik als nu dertiger niets verkeerds ontdekken.
Had ik dat toen ook maar gezien.
Vandaar, speciaal voor iedereen die zich net zo lelijk voelt/voelde als ik toen, deze Wekelijkse Opsteker.
Want je bent mooi genoeg en dat ben je altijd geweest.
Je kunt niet aan iedereens eisen voldoen, want Perfect Bestaat Niet:
Zie je geen video? Klik dan hier
Try to smile a bit,
I know it sounds cheesy but
You’re the only one of you,
so love yourself for everything
you are
• Davina Michelle •
Ik weet eigenlijk niet wat ik nu tegen mijn veertienjarige ik zou zeggen 🤷🏼♀️
Waarschijnlijk niets en zou ik haar alleen omhelzen.
En haar een foto geven van hoe ze eruit ziet 21 jaar later. Zodat ze inziet dat ze niets heeft om zich zorgen over te maken.
Want acties zeggen meer dan woorden.
En woorden van anderen zijn niet van jou.
Wat de één lelijk vindt aan jou, kan een ander juist weer prachtig vinden.
Stop met luisteren naar wat je níet bent en omarm jezelf zoals je wél bent: mooi genoeg voor jou.
Want jezelf waarderen levert je veel meer op dan streven naar het ongrijpbare.
Perfectie is een leugen. Perfect Bestaat Niet.
Maar jij wel.
En daarmee ben jij mooier dan ooit ❤
Samantha Spijkers • Spijkers Coaching
“Ik coach vrouwen die helemaal KLAAR zijn met zich onzeker voelen over zichzelf en wat ze kunnen naar meer zelfvertrouwen. Zodat zij EINDELIJK in zichzelf gaan geloven en het leven gaan leiden dat zij écht willen!”
De puberteit is echt zo’n lastige periode. Ik kijk ook terug op mijn foto’s van toen en denk dan hoe onzeker ik was over al die kleine dingen. Tot aan: is de vorm van mijn hoofd wel normaal? Nu denk ik echt: jeetje meid, waar maakte je je druk om! Maar goed, ik denk dat je zo jong veel bevestiging nodig hebt dat het goed is. Dat je niet op iemand hoeft te lijken die succesvol is.
Ugh, de puberteit… Herinner me er niet aan, alsjeblieft, haha. Zoveel veranderingen in je lijf, je geest, je hele leven. Niet normaal. En er zo graag bij willen horen (ikzelf dan) dat het bijna pijn doet. Nu denk ik inderdaad: jeetje, waar maakte je je druk om. Maar goed, inzicht komt altijd pas achteraf.
Nou, ik was indertijd ook niet zo overtuigd van mijn eigen uiterlijk vertoon. Als ik nu oude foto’s bekijk van de stoere jongeman op zijn diverse brommers, met zijn blonde haar, blauwe ogen en altijd in de glimlachpose voel ik me wel eens oer stom. Want ik twijfelde aan mijn eigen voorkomen maar deed alles via verbalen communicatie en een hoop (vanmeaf)geschrijf af. Dat ik al heel vroeg ‘verkering’ had met leuke meiden valt me nu pas op. Want als het zo erg was kon het toch nooit tot dat soort relaties hebben geleid?? Nu vele jaren later weet ik dat ik vooral via die communicatie, een goed verhaal, ook gericht op de dames die met mij wilden verkeren, ver kon komen. Intussen al heel lang getrouwd. Ook een vrouw die vroeger vond dat ze lelijk was maar met mij de waarheid (h)erkende. Was gewoon een leuk en knap ding en samen sterk. Dat ventje van toen is nu een oude wijze heer geworden…met soms nog wat ondeugende en jeugdige trekjes….dat dan wel…
Dat heet het innerlijke kind in jezelf omarmen, hahah. Ach, soms heb ik nog steeds dagen erbij dat ik mezelf niet zo mooi vind en op andere dagen denk ik: “Wat zeur ik eigenlijk, ik zie er prima uit.” Ligt ook aan je bui, denk ik. Stand van de maan, haha. Uiteindelijk vechten we er allemaal mee, of we goed genoeg zijn of niet, op onze eigen manier. Gek eigenlijk, dat we het elkaar dan soms zo verdomde moeilijk kunnen maken (om over onszelf nog maar te zwijgen).
Wat heerlijk, zo herkenbaar! Ik zie soms wel eens mensen (familie Flodder)en dan denk ik ‘zelfs vroeger was ik knapper’. Ik was te lang en m’n moeder knipte mijn pony altijd scheef. En dan die mode van vroeger. Ik ben nu 54 en ik hoop dat ik mijn zoon mag meegeven dat alles heus goed komt en dat hij een geweldige knul is!
Oh hahaha ja pony’s! Hou op, haha. Mijn moeder knipte die van mij ook zelf en die was altijd te kort. Perfect is een heel zwaar woord en soms een nog veel zwaardere last om te dragen. Want het houdt vooral in dat wat je doet nooit goed is, terwijl je goed bent zoals je bent (vind ik).
Dat ben ik helemaal met je eens! Je bent goed zoals je bent. Echter de laatste tijd lijkt het wel alsof ik mij moet aanpassen aan andermans voorwaarden om er bij te mogen horen. Ik heb vandaag besloten daarmee te stoppen. Onvoorwaardelijke vriendschap met oog voor elkaar in moeilijke en leuke periodes.
Ik heb het gevoel dat we tegenwoordig zo weinig mogen. We mogen niet meer roken, drinken, vlees eten, genieten van ouderwetse Nederlandse feesten zonder gedoe te willen (niet dat ik pro zwarte piet ben, maar ik ben wel het gedoe eromheen zo zat). Passen we ons niet aan, dan horen we er niet bij en worden we bijna behandeld alsof we crimineel zijn. Mag ik zelf bepalen wat ik eet, alsjeblieft? En al heb ik een zeer afwijkende mening over iets, wat is daar verkeerd aan? Dat is toch MIJN mening? Daar heb ik toch recht op?
Alles neuzen dezelfde kant op door afkeuring van non-conformiteit… Ik word er moe van en blijf gewoon lekker mezelf. De mensen die bij mij passen, komen dan vanzelf mijn pad wel op, leert de ervaring.
Ik stuur je even een mailtje