Van Fileparkeren Naar Gedachten Parkeren
Over Denken En Overdenken
Overdenken… wat een stomme uitvinding is dat eigenlijk. Nergens goed voor en het levert alleen maar méér problemen, stress en twijfels op. Hoewel jij en ik dit natuurlijk weten, kan het lastig zijn het niet te doen. Vandaag vertel ik je hoe fileparkeren mijn ogen opende over overdenken in Van Fileparkeren Naar Gedachten Parkeren • Over Denken En Overdenken.
Over Denken En Overdenken
Gevoelig
Ik praat niet graag over mijn rijlessen.
Want hoewel ik gedrild ben tot goede chauffeuse (ja, dat durf ik hardop te zeggen), heeft dat drillen een aardig tijdje geduurd…
Het kostte me al bij al ongeveer 2 jaar, 2 rijscholen, 3 instructeurs en 4 rijexamens om mijn toen nog roze papiertje te halen.
Was ik een slechte leerling? Niet echt.
Ik was alleen heel erg onzeker.
En dacht over alles 100x na.
Om vervolgens alsnog de lesauto te laten afslaan bij een hellingproef – altijd midden op een hoge berg twijfels.
Toch durf ik te stellen dat ik heel goed was in fileparkeren.
(Het wereldrecord fileparkeren heeft heel lang op naam van een vrouw gestaan, dankuzeer).
Wás.
Want alles ging goed: het kijken, het indraaien, het terugdraaien.
Alles.
Totdat mijn instructeur besloot dat ik dat helemaal niet op gevoel kon, zoals ik destijds deed.
Nee, mijn laatste rijinstructeur (raar woord, toch correct Nederlands) besloot dat het tijd was om al die handelingen te overdenken.
Ontelbare hoeken van zoveel-bij-zoveel graden, witte lijnen en achterruitjes later… raakte ik de draad kwijt.
Wat ik daarvoor bijna natuurlijk deed omdat het logisch was, werd overspoeld door een wirwar van feitjes, regeltjes en analyses.
Overthinking: the art of
creating new problems
out of ones that never
existed in the first place
• Unknown •
Over Denken En Overdenken
Frustraties Parkeren
Tot op de dag van vandaag raak ik gefrustreerd als ik moet fileparkeren.
Ten eerste omdat ik standaard de stem van mijn rijinstructeur in mijn hoofd hoor: “Jij kunt dat helemaal niet op gevoel.”
Pisnijdig word ik daarvan.
Ten tweede omdat ik me wil bewijzen aan iemand die al meer dan 10 jaar niet meer naast me in de auto heeft gezeten (en daar ook nooit meer zal zitten – stomme vent).
Verspilling van energie.
Ten derde omdat ik, door al dat denken aan dingen die er niet toe doen, alsnog minstens 4x moet steken voor ik mijn auto recht heb staan.
“Ik kon dit vroeger altijd in 1x! Grrrr!” grommen mijn hersenen – en ik soms ook, hardop.
En tot slot omdat ik me die 100 stomme regeltjes van die man niet eens meer kan herinneren!
Alleen de frustratie is overgebleven.
Nu heb ik het over fileparkeren, maar in het hele leven is het eigenlijk net zo:
Door alles altijd te overdenken creëer je extra problemen.
Problemen die er eigenlijk helemaal niet waren. Problemen die er ook helemaal niet hoeven te zijn!
Overdenken nekt ons zelfvertrouwen, onze moed en daarmee ook ons geluk.
Maar hoe hou je ermee op?
Over Denken En Overdenken
Intuï-Lief
Het is fijn om een leidraad te hebben voor dingen, een handleiding van hoe je iets goed doet.
Dat geldt ook voor fileparkeren en natuurlijk was ik daar niet meteen heel goed in. Ik ben geen “natuurtalent fileparkeren.”
Maar…
Als ik iets logisch vind, dan hoef ik daar niet meer over na te denken. Het muntje is spreekwoordelijk gevallen en mijn intuïtie neemt het over.
Als het dan ook nog eens gaat om iets wat je kunt herhalen (dus oefenen), dan word ik daar wel degelijk een kei in.
Dat geldt voor ons allemaal, want oefening baart kunst.
Bij de één gaat dat sneller dan bij de ander.
Wat mijn rijinstructeur had moeten aanvoelen, was dat ik daar al was.
Want zodra je in twijfel gaat trekken wat je al goed doet, gaat het vaak meteen niet meer goed.
Je focus verschuift en bijt zich onherroepelijk vast in twijfels en onzekerheden, die daardoor groeien.
En als je die aan het stuur zet, is het einde zoek en elk parkeervak te klein.
Wanneer je je onzekerheid loslaat (of even tijdelijk vergeet), zul je merken dat je terugkomt op je oude, goede niveau.
Dan neemt je intuïtie het over en word je weer intuï-lief voor jezelf.
Sometimes the worst place you
can be, is in your own head
• Unknown •
Zo was ik eens aan de late kant voor een afspraak.
Omdat ik een nóg grotere hekel heb aan te laat komen dan aan fileparkeren, dacht ik over dat laatste niet meer na.
Ik knalde mijn auto zó het parkeervak in. Kaarsrecht.
Een beetje confuus, met nog 2 minuten voor mijn afspraak, besloot ik al jubelend dat mijn oude rijinstructeur de boom in kon.
Ik kan het wél!
Vervolgens reed ik toch nog enkele keren zachtjes heen en weer voor ik parkeerde.
Want stoppen met overdenken is één ding.
Met gewoontes breken een ander 😉
Volg me ook via:
Pinterest • WordPress
Ben jij eigenlijk wel onzeker?
[maxbutton id=”5″]