Fatsoen heb je of niet. Je kunt uit goed fatsoen geven of ontvangen. Hierover gaat het in Uit Slecht Fatsoen • Over Fatsoen Hebben, Geven En Ontvangen.
Uit Slecht Fatsoen
Over Fatsoen Hebben, Geven En Ontvangen
Over Fatsoen Hebben, Geven En Ontvangen
Relatieadvies
Mijn hand tintelt nog van de stevige handdruk als mijn mond al vol tanden staat.
Sorry, wat??
Ik staar de blondine tegenover me aan met een blik á la “HEH??”
Het is woensdagavond, iets na achten. Buiten schijnt de zon nog, want het is 2015 en de zomer is in volle gang.
In de sportschool sta ik tegenover een Zumba-genote.
De ongemakkelijke stilte tussen ons wordt nog ongemakkelijker omdat ik vergeet te reageren. Uit stomme verbazing.
Tien minuten geleden hoorde ik dat deze vrouw zich heeft verloofd.
Uit goed fatsoen (want eigenlijk vind ik haar niet eens aardig), heb ik haar na de les gefeliciteerd.
En ik weet niet precies wat er toen gebeurde (eigenlijk heb ik gewoon 0,0 idee wat er gebeurde)…
Maar ergens tussen haar “Dankjewel” en het direct daarop volgende “Maar jij kunt ook een vriendje krijgen, hoor!” heb ik toch wat gemist, geloof ik.
Ze vervalt nu in “diepgaand” relatieadvies en blijft tips op me afvuren.
Wat ik stiekem erger vind dan haar neerbuigende monoloog over een man vinden (ik wist niet eens dat ik dat moest, wat fijn dat ze me erop wijst – NOT) is dat ik hier nog steeds sta.
Me inhoudend.
Uit goed fatsoen.
Fatsoen maakt de mens
net zo min gelukkig
als geluk hem
fatsoenlijk maakt
• Walter Savage Landor •
Over Fatsoen Hebben, Geven En Ontvangen
Werkelijk Willen Doen
Wat ik werkelijk deed:
- Me verontschuldigen (🤦🏼♀️) dat ik single ben (HEH?)
- Mijn vrijgezellenbestaan verdedigen (WAAROM? Ik hoef helemaal niets te verdedigen!)
- Vriendelijk blijven lachen en haar laten uitpraten, al begrijpend knikkend (Wat de… Ben ik nou helemaal gek geworden?)
Wat ik had willen doen:
- Haar slaan (uiteraard pas als alle andere opties falen)
- Weglopen (uiteraard pas na het slaan – oké, oké dit is ook een op zichzelf staande optie. Zo agressief ben ik eigenlijk helemaal niet en geweld geeft ook zo’n gedoe)
- Schreeuwen dat ze een dom wijf is (oh dat had ik ZO GRAAG gewild!) en haar veel succes wensen met de openingsdans. Want oeioei als dat eruit ziet zoals ze Zumba doet, dan heeft ze nog wel wat extra lessen nodig!
- Haar op haar nummer zetten: wat maakt jou zo arrogant dat jij weet hoe ik mijn leven moet leiden? (Deze is goed te combineren met schelden/schreeuwen)
Wat ik een volgende keer doe:
“Ik neem het terug. Mijn felicitaties. Ik wilde je uit goed fatsoen geluk wensen, maar als ik daar geen fatsoenlijke reactie op krijg, dan laat maar zitten.”
En daarna gewoon weglopen.
(Slaan is optioneel – grapje! 😉)
It takes courage
to be kind
• Maya Angelou •
Fatsoen kun je niet kopen in de supermarkt 🤷🏼♀️
Helaas, want sommige mensen zouden er best wat meer van mogen hebben…
Fatsoen is een aangeboren talent.
De kunst om op je tanden te bijten, je trots onder het kleed te vegen en vriendelijk te blijven in situaties waarin een ander dat niet kan, heb je of heb je niet.
Hoe graag je ook anders had gereageerd, fatsoen hebben is een verborgen superkracht. En daar mag je trots op zijn!
Want het maakt het verschil tussen ongevraagd relatieadvies geven en ervoor weglopen – met opgeheven hoofd.
Types als dat zijn vaak de pesters op school. Omdat ze zelf vaak ongelukkig zijn met hun spiegelbeeld, hun thuissituatie of omdat ze is bijgebracht dat zij het centrum van het Heelal zijn. Hoe lelijk ook. Ik heb er in de praktijk ook wel eens mee te maken gehad. Maar was als Amsterdams jochie van toen aardig gebekt en kon vrijwel alles en iedereen de baas. Niemand die me op dat punt de maat zou nemen, ook later niet. Zelfs boven mij gestelden wisten dat als ze de handleiding niet goed hadden gelezen zij zelf in de problemen zouden komen. Fatsoen komt in gradaties. De een heeft het, de ander niet. En zij die dat niet hebben en zeker als ze ook nog eens geen respect tonen, horen een echte tik op de vingers te krijgen. Het gaat niemand wat aan hoe jij in het (liefdes)leven staat. Jouw keuzes, jouw invulling, jouw manier van denken. Gaat niemand iets aan. Nou ja, mij, maar dat is uit belangstelling…
Haha, maar belangstelling is heel iets anders dan onfatsoenlijk advies op iemand afvuren 😉 Ach, ze overblufte me destijds. Ik had het simpelweg niet verwacht (wie wel?) relatieadvies te ontvangen na een “gefeliciteerd dat je gaat trouwen.” Goed, nu ik die ervaring rijker ben, ben ik weer wijzer geworden, zullen we maar denken. Ik houd mijn fatsoen (ik hoor mijn vaders stem altijd zo netjes zeggen: “Hou de eer maar aan jezelf”), maar tegenwoordig geef ik mijn grenzen aan. Tot hier en niet verder. Alleen omdat ik vriendelijk ben of doe, wil niet zeggen dat er over mij heen gelopen mag worden 🙂
Oef… ik zie mijzelf dit ook doen. En nog doe ik het. Zo ben ik net geopereerd. Ik had dat gedeeld met iemand waarvan ik dacht bevriend te zijn. In plaats van ernaar te vragen had diegene het alleen over mijn gestelde vraag ‘hoe de vakantie was’. Met mijn fatsoen krijg ik onfatsoen van de ander. Loslaten maar weer.
Mensen praten het liefst over zichzelf. En ik blijf erbij: fatsoen kun je niet kopen, hoe rijk sommige mensen ook zijn. Iik kijk bv altijd naar Below Deck. Miljonairs die een superjacht huren. Dan zou je denken: nou, als je zo hard hebt gewerkt om zo rijk te worden, dan weet je hoe het is om hard te moeten werken. Niets is minder waar. Fatsoen is een ongelijk verdeeld iets. Sommige mensen hebben er te weinig van en sommige te veel.
Hoe is je operatie verlopen? Gaat alles nu goed met je? Ik loop wat achter met bij lezen van iedereen, dus sorry als ik iets vraag wat je op je blog al gedeeld hebt.
Ik had blijkbaar een poliep en die moest verwijderd worden. Een kleine ingreep maar toch, onder sedatie. Raar om zoiets mee te maken. Helemaal weg zijn. Een groot zwart gat.
Oef, dat klinkt eigenlijk best intens. Had je veel pijn van de poliep?
En is een verdoving dan net zoiets als slapen? Ik ben nog nooit geopereerd dus heb geen idee.
Geen pijn maar ik begon te vloeien na de menopauze en te lang laten zitten kan leiden naar een ontwikkeling van kwaadaardige cellen…
Jemig, goed dat je er iets aan hebt laten doen!
Er niks aan doen, maakt de situatie alleen maar erger (baarmoederkanker enzo).
Oh bah. Je hebt op tijd ingegrepen dus. Gelukkig!
Sommigen hebben er geen last van en het lichaam laat niks zien. Ik denk toch dat ik maar voor mijn ‘zienswijze’ kies. Anders groeit er iets ongewenst zonder notie.
Intuïtie is ook “zien”. En als je weet dat er iets zit, ook al voel je het niet… Ik zou het er meteen uit willen hebben.