In deze Doen & Laten • Zelfvertrouwen In De Praktijk: Prestatiedrang lees je alles over dit vervelende euvel. En hoe je er vanaf komt.
Doen & Laten
Zelfvertrouwen In De Praktijk: Prestatiedrang
Prestatiedrang is de bijna oncontroleerbare drang om jezelf te bewijzen. Aan… eender wie, eigenlijk. Zolang jij maar kunt laten zien dat je iets kunt, iets goed kunt.
Herken jij jezelf hierin? In het constant willen presteren, zodat anderen jou waarderen? Of zelfs accepteren?
Dan is dit bericht helemaal in jouw straatje. Lees snel verder om te zien wat jij kunt doen (of beter laat) aan je prestatiedrang.
Zelfvertrouwen In De Praktijk:
Prestatiedrang
Wat Merk Ik Als Coach?
Ik kom het regelmatig tegen: coachees die bijna verdrinken in willen presteren.
Het is niet heel moeilijk op te merken, al kan het zich soms verschuilen achter perfectionisme.
Maar wat prestatiedrangers doen, is:
- Altijd hun uiterste best. Niet presteren is geen optie
- Ongeduldig zijn. Resultaten, NU! Niet morgen pas!
- Prestaties wegwuiven. Het kan altijd beter
- Vluchten voor hun gevoel. Want voor emoties is geen ruimte
Al deze puzzelstukjes vallen op hun plek als dan óók nog blijkt dat ze een wat… gecompliceerde band hebben met moeder of (vooral) vader.
Ding ding ding! We hebben een winnaar!
Wat Merk Jij?
Heb je mijn Gratis Onzekerheidscheck gedaan en nummers 2 én 7 aangevinkt, dan is er een grote kans dat jij last hebt van prestatiedrang.
Wat je daarnaast ook nog kan merken, is:
- Je houdt heel veel ballen in de lucht, want jij bént je successen (denk je)
- Je kunt niet stilzitten. Niets doen is tijdverspilling dus sta jij de hele dag “aan”
- Naar anderen toe doe je je groot voor, maar je voelt je van binnen heel klein, misschien zelfs eenzaam
- Je zoekt naar waardering, maar de mensen van wie je die het liefst zou ontvangen, geven het niet
Zelfvertrouwen In De Praktijk:
Prestatiedrang
Doen:
Nu je weet wat er scheelt, kun je het fiksen:
- Ga voelen. Achter jouw prestatiedrang zit waarschijnlijk een heleboel verdriet en/of angst. Dat gaat niet weg door harder te werken, wel door het aan te kijken
- Ga jezelf zien. Misschien heeft je vader/moeder dat vroeger te weinig gedaan. Dat is niet jouw schuld. Dat hoef jij niet op te lossen. En ook niet te dragen. Accepteer jezelf. Jij bent écht oké zoals je bent
- Laat wat ballen los. Ik word al moe als ik eraan dénk wat je allemaal doet, hoe hou je het vol!? Doe eens he-le-maal NIETS!
Laten:
Doe dit vooral NIET:
- Nog harder werken. Hallo, hobby’s zijn er voor een reden! En juist door tijdig te ontspannen, word je creatiever en efficiënter
- Focussen op de buitenkant. Je hebt de “buitenwereld”, dat is zoals je je naar anderen toe presenteert. En je “binnenwereld” is hoe jij werkelijk bent, jouw innerlijke kind. Die laatste heeft nu je aandacht nodig. Die eerste écht niet
- Jezelf verwijten maken. Dat levert je niets op, behalve koppijn. Stop er dus mee
Systemisch gezien wijst prestatiedrang erop dat er geen goede binding is met één van de ouders, meestal de vader.
Je wilt gezien worden. En dat is vroeger niet of niet genoeg gebeurd.
Maar… wie het ook was die jou niet zag, je hebt hen niet nodig om dit op te lossen voor je. Dat kan je prima zelf 😉
Accepteer dat dit een tekortkoming is van de ander en dat jij daar niet voor hoeft te boeten.
Laat je prestatiedrang los.
Dat is de grootste prestatie die je kunt bereiken.
En het beste wat je voor jezelf kunt doen.
Ik herken veel. Opgegroeid in een problematisch gezin waarbij de ouders weinig tot geen tijd noch aandacht hadden voor het kroost was het lastig om jezelf te kunnen bewijzen. Ik zocht en vond daar een weg in. Werd goed in vrijwel alles wat ik aanpakte. Leerde veel en snel, werkte al vroeg en daarnaast baantjes er bij op zaterdag, deed ook nog een studie en onderhield mijn hobby’s. Zo ging het maar door. De carriere was doorspekt met dat gevoel van kunnen en wat ik nog kon gewoon leren kunnen. Problemen moest je oplossen, niet zeuren maar poetsen. Ook als zelfstandige nooit laten afweten, knokken tot ik er bij neerviel, want moest slagen. De mensen die het hadden moeten zien deden dat niet, gelukkig de naasten en vrienden wel. En die koester ik nog. En relax nu veel meer dan ooit. Maar daar heb ik dan ook de leeftijd voor intussen…..:) Goed verhaal dit…je raakte een gevoelig plek….
Mooi dat je er veel in herkent 🙂 Gezien willen worden is een hele sterke drijfveer, voor heel veel mensen. Fijn dat je steun hebt aan hen die dichtbij je staan en je het nu van een andere kant kunt zien. Leeftijd doet veel, haha, maar het heelt niet altijd alle wonden.